Drie nachten bleef ik in Rome. Ik raakte langzamerhand in verrukking over die stad. Grote brede straten, en ook straatjes en steegjes en pleintjes vol mensen die hun boterham daar eten en bij elkaar zitten. Auto's half op de weg geparkeerd, mensen midden op de straat. Ik hield van deze sfeer. De derde nacht maakte ik gebruik van de hospitalitas van de paus. Van hem mag iedereen op het plein van het Vaticaan slapen, zonder gestoord te worden door de politie. En in de morgen om zeven uur douchen in het Vaticaan. Soms maakt de paus iedereen in de nacht wakker voor pizza. Ik zocht naar een slaapplaats, een beetje voorzichtig omdat ik niet wist welke structuur er gold onder de dakloze mensen die er waren. Ik werd uitgenodigd door een Griekse man en zijn Poolse vriendin. Ze gaven mij een joggingbroek, een stuk karton en koude thee. Ik was blij dat ik bij hun kon blijven. Koud had ik het wel. Mijn wagen had in het hotel mogen blijven en ik had alleen mijn dunne vliesslaapzak meegenomen.
In de morgen stond ik vroeg op. Ik zag een rij mensen die op audiëntie bij de paus gingen. Ik ging erbij staan. Tenslotte heb ik de paus gezien. Ik heb vertrouwen in de paus, hij maakt een verschil.
Tegen de middag begon ik aan het vervolg van mijn reis. Een vrouw zei: 'Ik heb je op de televisie gezien. Op RAI 2.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten