Aan de Inn

Dank je wel Epie, voor je lieve berichten. Die doen mij goed! Ik vind het superleuk dat je meereïst. De zondag bleef ik achter de stapel hout, geholpen in mijn besluit door de regen. En ik durfde feitelijk ook niet verder te lopen met mijn versleten banden, zonder plakkers. Ik vond het niet gemakkelijk om wil te voelen voor beweging. Daarom ging ik eerst weer slapen. Wakker werd ik van de zon, die zo vaak het leven anders maakt. 'Wat kan ik doen en wat heb ik nodig?', vroeg ik mij  ik maakte koffie, toen ruimte in de tent. Ik maakte mijn zelfgemaakte stoeltje schoon en begon aan het scgoonmaken van mijn kleding. Ik waste ze grondig met een blok zeep dat ik van Anne had gekregen. Al die dingen in een rustig tempo, sinds het regelmatig regende. De omgeving verbijsterde mij door haar schoonheid. Aan de ene kant een rotsachtige hoge berg, aan de andere kant een prachtige rivier. Rivier de Inn. Naast mijn tent was een pad naar beneden naar de rivier. Ik sleepte veel water naar boven in mijn pannetje. Voorzichtig dat ik niet uit zou glijden over de natte keien en mijn enkel breken of zoiets. Feitelijk geloof ik niet dat die dingen zullen gebeuren, maar het kan. Waar gaat het leven over, als je op mijn manier op reis bent en niemand die je tegenkomt kent, en geen eñige verantwoordelijk hebt, vraag ik soms aan mij. Maar zo bezig te zorgen voor de kleine dingen die nu zo belangrijk voor me zijn, voel ik me sterk worden en een diepe vriendschap en respect voor mijn eigen hart. De hele dag was ik in de weer. Ik waste mijn haren in de rivier, en probeerde mijn kleding droog te maken met de warme van waxinelichtjes. Ik kookte bonen en mais en tonijn en tenslotte besloot ik koffie te maken van rivierwater, sinds ik geen ander water meer had.  Ik was tevreden en gelukkig  Een eend zoefde razendsnel voorbij op de stroom. Ik moest er om lachen  

Opeens zag ik een tand door de grondzeil van mijn tent steken. Had ik mijn tent op een dier gezet? Het zag er uit als een slagtandje. Ik zette er een beker op, om mijn matras te sparen. Wat een geluk dat die tand niet in mijn band was terecht gekomen. Vanmorgen heb ik het gat in de zeil geplakt. Onder mijn tent lag een kaak, alleen een kaak. Ik zou niet weten van welk dier het was. Twee slagtanden aan de voorkant en verder alleen kiezen. 

In het kleine plaatsje Pfunds vond ik buitenbanden en binnenbanden. Ik kan weer verder op reis.